Türk Olmak Şereftir! (Tuncer Şahin)

TÜRK olmanın gururunu yaşıyorum Başımı yastığa koyduğum zaman geçmişimle geleceğe bir köprü kurar bakarım. Yaşayıp gördüklerimiz bir yana, okuyup değerlendirdiklerimiz de hesaba katılırsa kendimi bir zaman tunelinde hissederim. Burada gördüklerim tamemen ibret tablosu. Tam da orada TÜRK olmanın manevi havasını teneffüs eder, insanlık değer ölçülerinden kendime de bir pay çıkarırım. Çünkü bende bir Türk'üm. Ve Türk olmanın gururunu yaşıyorum. Sebepleri çok açık ve tarihin her döneminde her dilden yazıda var. Orta Asya'dan Anadolu'ya uzanan geçmişimiz adeta bir onur vesikasıdır; Şandır, şereftir! Evet, Türk'ler savaşçı bir millettirler ama bu savaş her daim mazlumlardan yanadır. Haktan, hukuktan, eşitlik ve adelet değerlerinden taraftır. Yaşanmış hiçbir değer yoktur ki Türk rahatsız olsun... Anadolu'nun kapıları açıldığından sonrasına kadar Türkler sadece özgür bir toplum olmak için çalışmışlardır. Dünya'ya ilmi, manevi değer yargılarını, İslam'ın yüksek ahlak ve adalet anlayışını da katarak yaymış; o değerleri dost ve düşmanla da paylaşmışlardır. Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u fethi sonrasında sergiledikleriyle, İzmir'in Yunan işgali sonrasını küçük bir mukayeseyle bu yazımın şifresini çözmüş olursunuz. Veyahutta AlpArslan'ın esiri Romen Diyojen'e davranışıyla, Kıbrıs Barış Harekatı öncesindeki Rumlar'ın Sandallar katliamını bir düşünün. Kurtarıcımız ve kurucumuz Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk'ün Yunan bayrağına saygısı TÜRK olmanın gururu değilde nedir? Ve böylesine örneklerle dolup taşan bir tarihe sahibiz. Ayrıca bu günlerde cumhuriyet'in kuruluşundan bu yana kaşınan ulusalcılık safsatası yüzyılların bayatlamış bir oyunudur. Bu bayat maya yoğurt tutmaz. Çünkü bu vatan toprakları üzerinde yaşayan (türk, kürt, laz, çerkez, boşnak, abaza, pomak) bütün insanların ORTAK adıdır TÜRK ! Et tırnak olmuş; kız alıp, kız vermişiz. Aynı tasın ayranına ekmek doğramışız. Aynı bölüklerde askerlik yapmış, aynı camilerde namaz kılmışız! Aynı mezarlıklarda dedelerimiz yanyana yatıyorlar. Aynı şiirlere ağıt yakmış, aynı derelerin suyunu içmişiz. Beyler bizim yok bizden farkımız. İki dedemden biri kürtçe, diğeri türkçe konuşurlardı. Ama ikisi de TÜRK'Tü ! Saygılarımla.